- ۱.۱. تعریف علمی تریبولوژی و اهمیت انتخاب دقیق سیالات
- ۱.۲. تبیین ساختارهای استاندارد جهانی کیفیت (API, ACEA, ILSAC)
- استاندارد API (American Petroleum Institute)
- استاندارد ILSAC (International Lubricant Standardization and Approval Committee)
- استاندارد ACEA (Association des Constructeurs Européens d'Automobiles)
- ۱.۳. مشخصات فنی موتور و گیربکس C-HR
انتخاب دقیق و رعایت سختگیرانه مشخصات فنی سیالات مصرفی در خودروهای مدرن، به ویژه مدلهای پیشرفتهای نظیر تویوتا C-HR، صرفاً یک توصیه نگهداری نیست، بلکه یک الزام حیاتی مهندسی محسوب میشود. در علم تریبولوژی (علم مطالعه اصطکاک، سایش و روانکاری)، سیالات به عنوان اجزای مهندسی شده قلمداد میشوند که نقش مستقیم در حفظ راندمان، پایداری حرارتی و جلوگیری از فرسایش زودرس قطعات داخلی دارند.
۱.۱. تعریف علمی تریبولوژی و اهمیت انتخاب دقیق سیالات
تویوتا C-HR با بهرهگیری از تکنولوژیهای پیشرفتهای همچون موتورهای توربوشارژ تزریق مستقیم بنزین (GDI) و گیربکس متغیر پیوسته (CVT)، دارای تلرانسهای ساختاری بسیار پایین و فشار عملیاتی بالایی است. این ساختارها مستلزم استفاده از سیالاتی هستند که نهتنها قابلیت روانکاری استاندارد را داشته باشند، بلکه پایداری حرارتی و برشی (Shear Stability) بسیار بالایی را نیز تضمین کنند. عدم مطابقت سیالات با مشخصات فنی تعیینشده توسط سازنده، میتواند منجر به تجزیه حرارتی سریع، از دست رفتن ویسکوزیته و در نتیجه، سایش غیرقابل جبران قطعات حساس موتور و گیربکس شود. به همین دلیل، در خودروهایی با راندمان بالا، سیال نامناسب میتواند عواقب مکانیکی فوری و جدی داشته باشد.
۱.۲. تبیین ساختارهای استاندارد جهانی کیفیت (API, ACEA, ILSAC)
برای تضمین کیفیت و عملکرد روانکارها، سیستمهای استاندارد بینالمللی مرجع هستند. در مورد تویوتا C-HR، توجه به استانداردهای زیر ضروری است:
استاندارد API (American Petroleum Institute)
این استاندارد، حداقل سطح عملکرد حفاظتی و شیمیایی روغن موتور را تعیین میکند. تویوتا برای موتورهای مدرن خود، به ویژه مدلهای توربو GDI، نیاز به سطوح کیفیت بالاتر دارد. در حال حاضر، جدیدترین استاندارد یعنی API SP که جایگزین SN Plus شده است، الزام حیاتی محسوب میشود. استاندارد API SP بهطور خاص برای مقابله با پدیدهی احتراق زودرس در دور پایین (LSPI) طراحی شده است و کنترل دقیقتری بر رسوبگذاری و سایش زنجیر تایم اعمال میکند. انتخاب روغنی با این سطح کیفیت، تضمین میکند که فرمولاسیون افزودنیهای شیمیایی آن (مانند کاهش دترجنتهای کلسیمی) برای محافظت از ساختار داخلی موتور بهینه شده است.
استاندارد ILSAC (International Lubricant Standardization and Approval Committee)
استانداردهای ILSAC، مانند GF-6A و GF-6B، علاوه بر الزامات حفاظتی API، بر قابلیتهای حفظ انرژی و راندمان سوخت (Fuel Economy) تمرکز دارند. روغنهایی که گواهی GF-6 را کسب میکنند، دارای خواص اصطکاکی و پمپاژ بهینهای هستند که کاهش تلفات اصطکاکی داخلی موتور و بهبود مصرف سوخت را تضمین میکند.
استاندارد ACEA (Association des Constructeurs Européens d'Automobiles)
اگرچه استاندارد API و ILSAC برای بازار آسیا و آمریکا اصلی هستند، اما استانداردهای ACEA (به ویژه کلاسهای C مانند C5 یا C6 که به عنوان Low SAPS شناخته میشوند) نیز اهمیت دارند. این استانداردها بیانگر محتوای کم خاکستر سولفاته، فسفر و گوگرد هستند. در برخی نسخههای C-HR که ممکن است مجهز به فیلتر ذرات بنزین (GPF) باشند، استفاده از روغنهای Low SAPS برای جلوگیری از مسدود شدن و حفظ طول عمر فیلتر بسیار حیاتی است. این نشاندهنده لزوم تطبیق انتخاب روغن با زیرساختهای خروجی اگزوز خودرو است.
۱.۳. مشخصات فنی موتور و گیربکس C-HR
تویوتا C-HR عموماً با موتور ۱.۲ لیتری توربو (۸NR-FTS) و یا در نسخههای هیبریدی با موتور ۱.۸ لیتری (2ZR-FXE) عرضه میشود که هر دو دارای تلرانسهای دقیق و نیازهای فنی بالایی در زمینه روانکاری هستند. موتور توربو GDI به دلیل فشار بالای تزریق سوخت و دمای بالای عملکرد توربوشارژر، تنها میتواند از سیالات تمام سنتتیک و با گرید ویسکوزیته بسیار نازک استفاده کند. علاوه بر این، گیربکس CVT به کار رفته در C-HR (مانند مدل K313 در نسخه ۱.۲ لیتری) به دلیل وابستگی عملکردی به ضریب اصطکاک دقیق سیال، نسبت به نوع و کیفیت روغن دنده، فوقالعاده حساس است.
- ۲.۱. الزامات ویسکوزیته و دلایل فنی استفاده از 0W-20
- ویسکوزیته استاندارد و عملکرد دمای پایین
- تحلیل عملکرد عملیاتی و راندمان سوخت
- ۲.۲. سطح کیفیت و حفاظت اختصاصی در برابر LSPI
- استاندارد API SP و مقابله با LSPI
- ۲.۳. مقایسه تخصصی: تفاوت روغن موتور سنتتیک و نیمه سنتتیک
- ۲.۴. ظرفیت فنی و فواصل تعویض (زمان تعویض روغن موتور)
- ظرفیت کارتل
- تحلیل فواصل تعویض
انتخاب روغن موتور مناسب برای تویوتا CHR با توجه به پیچیدگیهای موتور GDI آن، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت فنی برای حفظ سلامت طولانیمدت پیشرانه است.
۲.۱. الزامات ویسکوزیته و دلایل فنی استفاده از 0W-20
ویسکوزیته استاندارد و عملکرد دمای پایین
استاندارد اصلی ویسکوزیته تعیینشده برای تویوتا C-HR مدلهای توربو، SAE 0W-20 است. ویسکوزیته 0W-20 یک گرید چند درجهای است که حفاظت بهینه را در دو حالت دمایی ارائه میدهد. عدد "0W" (Winter) نشان میدهد که روغن در سردترین دماها نیز قادر به جریان سریع است. در لحظه استارت سرد، که بیشترین سایش موتور رخ میدهد، قابلیت پمپاژ سریع روغن 0W-20، زمان رسیدن روانکار به قطعات حیاتی را به حداقل رسانده و فرسایش را بهطور چشمگیری کاهش میدهد.
تحلیل عملکرد عملیاتی و راندمان سوخت
عدد "۲۰" که بیانگر ویسکوزیته در دمای عملیاتی ۱۰۰ درجه سلسیوس است، نشاندهنده نازک بودن روغن در شرایط کارکرد موتور است. استفاده از گرید ویسکوزیته پایین (مانند ۲۰) در موتورهای مدرن C-HR به دلیل طراحی دقیق و تلرانسهای کوچک قطعات امکانپذیر شده است. این ویسکوزیته کم، مقاومت داخلی موتور (Pumping Losses) را کاهش میدهد و مستقیماً به بهبود راندمان سوخت و کاهش انتشار آلایندهها کمک میکند.
۲.۲. سطح کیفیت و حفاظت اختصاصی در برابر LSPI
همانطور که پیشتر اشاره شد، موتور ۱.۲ لیتری توربوشارژ با تزریق مستقیم (GDI) ذاتاً در معرض پدیدهی خطرناک احتراق زودرس در دور پایین (LSPI) قرار دارد. LSPI هنگامی رخ میدهد که مخلوط سوخت و هوا پیش از جرقهزنی شمع، بهطور خودبهخودی مشتعل میشود. این پدیده، بارهای ضربهای مخربی را به پیستونها، رینگها و شاتونها وارد کرده و میتواند منجر به شکست کامل این قطعات در زمان کوتاه شود.
استاندارد API SP و مقابله با LSPI
برای مقابله با این خطر مهندسی، روغن موتور تویوتا C-HR باید حتماً دارای استاندارد API SP یا حداقل SN Plus باشد. تحقیقات نشان داده است که یکی از عوامل اصلی LSPI، بقایای دترجنتهای فلزی کلسیمی موجود در روغنهای قدیمی است. استاندارد API SP با اجبار به تغییر فرمولاسیون افزودنیها، بهویژه با محدود کردن کلسیم و افزایش منیزیم، ریسک وقوع LSPI را به شدت کاهش میدهد. بنابراین، انتخاب روغن موتور مناسب برای تویوتا CHR که دارای تاییدیه API SP باشد، یک اقدام حفاظتی حیاتی و مستقیم برای طول عمر موتور توربو GDI است.
۲.۳. مقایسه تخصصی: تفاوت روغن موتور سنتتیک و نیمه سنتتیک
درباره تفاوت روغن موتور سنتتیک و نیمه سنتتیک در مورد C-HR، باید گفت که انتخاب نوع روغن از یک ترجیح به یک ضرورت ارتقاء مییابد.
روغنهای نیمه سنتتیک (Semi-Synthetic) مخلوطی از روغن پایه معدنی و سنتتیک هستند، در حالی که روغنهای تمام سنتتیک (Full Synthetic) کاملاً از مولکولهای یکنواخت و مهندسی شده تشکیل شدهاند. موتورهای توربو GDI به دلیل دمای کاری بسیار بالا در اطراف توربوشارژر، به روانکاری نیاز دارند که پایداری حرارتی بینظیری داشته باشد.
فقط روغنهای تمام سنتتیک قابلیت حفظ گرید ویسکوزیته بسیار نازک 0W-20 را تحت فشار و دمای بالای مداوم بدون از دست دادن پایداری برشی دارند. پایداری برشی یعنی توانایی روغن برای حفظ ساختار مولکولی خود در برابر نیروهای مکانیکی شدید پمپ روغن و دندهها. روغنهای نیمه سنتتیک ممکن است در طول زمان طولانی کارکرد در موتور توربو، دچار افت ویسکوزیته (Shear Thinning) شوند که حفاظت از قطعات را به خطر میاندازد. علاوه بر این، روغنهای سنتتیک دارای نقطه تبخیر (Volatility) پایینتری هستند که مصرف روغن را کاهش داده و از تجمع رسوبات کربنی در پشت سوپاپهای ورودی (که یکی از چالشهای موتورهای GDI است) جلوگیری میکند.
۲.۴. ظرفیت فنی و فواصل تعویض (زمان تعویض روغن موتور)
ظرفیت کارتل
ظرفیت استاندارد روغن موتور برای تویوتا C-HR (نسخه ۱.۲ لیتری توربو) تقریباً ۴.۲ لیتر با احتساب تعویض فیلتر روغن است. هنگام پر کردن، پرسنل فنی باید دقت کنند که سطح روغن نهایی دقیقاً میان نشانگرهای حداقل و حداکثر روی گیج قرار گیرد. استفاده از فیلتر روغن با کیفیت ساخت تجهیزات اصلی (OEM) نیز برای تضمین نرخ جریان مناسب و فیلتراسیون مؤثر ضروری است.
تحلیل فواصل تعویض
زمان تعویض روغن موتور در شرایط رانندگی نرمال، معمولاً ۱۰۰۰۰ کیلومتر یا ۶ ماه، هر کدام که زودتر فرا رسد، تعیین شده است. با این حال، تریبولوژیستها همواره توصیه میکنند که در صورت رانندگی تحت شرایط سخت، این فاصله کاهش یابد.
شرایط سخت شامل رانندگی مداوم در ترافیکهای سنگین و طولانی (که باعث میشود موتور مدت زمان زیادی در دمای عملیاتی بالا کار کند بدون مسافت پیموده شده زیاد)، رانندگی در محیطهای با گرد و غبار بالا، و آب و هوای بسیار گرم است. در این شرایط، تجزیه حرارتی افزودنیهای روغن تسریع میشود و احتمال اکسیداسیون افزایش مییابد. توصیه تخصصی در این موارد، کاهش فاصله تعویض به بازه ۷۰۰۰ تا ۸۰۰۰ کیلومتر برای حفظ حداکثر سطح حفاظتی موتور است.
مشخصات فنی و سرویس روغن موتور تویوتا C-HR
- ۳.۱. طراحی و عملکرد تخصصی گیربکس CVT تویوتا
- ۳.۲. الزامات سیال اختصاصی: تویوتا Genuine CVT Fluid TC/FE
- ۳.۳. پروتکلهای تعویض و چالشهای فنی سطح سیال
- ۳.۴. فاصلهی زمانی تعویض گیربکس (توصیه فنی)
گیربکس CVT تویوتا C-HR یک واحد انتقال قدرت بسیار حساس است که عملکرد آن به شدت به خواص سیال انتقال قدرت بستگی دارد. برخلاف گیربکسهای اتوماتیک سنتی (ATF)، سیال CVT (که به آن روغن دنده نیز اطلاق میشود) وظیفهی دوگانه دارد: روانکاری قطعات و در عین حال ایجاد اصطکاک کنترلشده و بالا بین تسمه و پولیها.
۳.۱. طراحی و عملکرد تخصصی گیربکس CVT تویوتا
گیربکس CVT با استفاده از یک تسمه فلزی و دو مجموعه پولی با قطر متغیر، نسبت دندهها را بهطور پیوسته تغییر میدهد تا موتور همیشه در بهینهترین دور ممکن کار کند. برای جلوگیری از لغزش (Slip) تسمه تحت بار بالا، سیال CVT باید دارای افزودنیهای اصطکاکزای (Friction Modifiers) بسیار دقیق و خاص باشد. کوچکترین تخطی در خواص اصطکاکی سیال، منجر به لغزش تسمه میشود که نهتنها تولید حرارت را افزایش داده و سیال را سریعتر تخریب میکند، بلکه باعث سایش سریع و جدی تسمه و پولیها میشود.
این سیالات باید پایداری برشی فوقالعاده بالایی داشته باشند؛ زیرا تحت فشار مکانیکی شدید پولیها، نباید ویسکوزیتة خود را از دست بدهند.
۳.۲. الزامات سیال اختصاصی: تویوتا Genuine CVT Fluid TC/FE
تویوتا برای گیربکسهای CVT خود، استفاده از سیالات اختصاصی را الزامی کرده است. برای C-HR، سیال مورد نیاز معمولاً Toyota Genuine CVT Fluid TC یا نسخههای جدیدتر مانند FE است. این سیالات با روغنهای دنده اتوماتیک (ATF) معمولی که برای گیربکسهای سیارهای طراحی شدهاند، کاملاً متفاوت هستند. تلاش برای استفاده از ATF استاندارد یا روغنهای CVT عمومی که فاقد تاییدیه OEM تویوتا باشند، تقریباً بهطور قطع منجر به کاهش ضریب اصطکاک مورد نیاز و خرابی زودرس گیربکس میشود.
ظرفیت سرویس دهی (مقدار تخلیه و پر کردن) این گیربکسها معمولاً بین ۵.۵ تا ۶.۵ لیتر است.
۳.۳. پروتکلهای تعویض و چالشهای فنی سطح سیال
یکی از نکات فنی مهم در سرویس گیربکس CVT تویوتا C-HR، عدم وجود گیج اندازهگیری سنتی است. این طراحی به این معنی است که اندازهگیری و تنظیم سطح سیال (Fluid Level) یک فرآیند تخصصی است که نمیتواند بهصورت دستی انجام شود.
سطح سیال باید بر اساس دمای عملیاتی دقیق گیربکس تنظیم شود، زیرا حجم سیال با تغییر دما منبسط و منقبض میشود. این فرآیند نیاز به اتصال ابزارهای تشخیصی الکترونیکی تخصصی برای مانیتورینگ دمای داخلی گیربکس دارد. تعویض و تنظیم سیال CVT باید توسط پرسنل آموزشدیده و با رعایت دقیق پروتکلهای دمایی سازنده انجام شود تا از پر کردن بیش از حد (Overfilling) یا کمتر از حد (Underfilling) که هر دو برای سلامتی گیربکس مضر هستند، جلوگیری شود.
۳.۴. فاصلهی زمانی تعویض گیربکس (توصیه فنی)
فواصل تعویض سیال گیربکس CVT بسته به شرایط رانندگی میتواند بسیار متغیر باشد، از ۴۰,۰۰۰ کیلومتر (در شرایط سخت) تا ۸۰,۰۰۰ کیلومتر (در شرایط نرمال).
از آنجایی که گیربکسهای CVT به شدت تحت تأثیر حرارت ناشی از ترافیک سنگین، یدککشی یا آب و هوای گرم قرار میگیرند، تحلیل فنی نشان میدهد که سیال در شرایط عملیاتی سخت بسیار سریعتر تجزیه میشود. این تجزیه منجر به از دست رفتن افزودنیهای حیاتی و کاهش توانایی آن در حفظ اصطکاک مورد نیاز میشود. برای حفظ حداکثر طول عمر تسمه و پولیها، بسیاری از متخصصان یک بازه سرویس دهی محافظهکارانه ۶۰,۰۰۰ کیلومتر را برای اطمینان از خلوص سیال و حفظ عملکرد بهینه گیربکس توصیه میکنند.
- ۴.۱. روغن ترمز: تأمین ایمنی و تحلیل استانداردهای DOT
- انتخاب استاندارد و ماهیت شیمیایی
- تحلیل نقطه جوش و ایمنی
- فاصله تعویض مبتنی بر زمان
- ضدیخ (کولانت)
- نوع الزامی و ترکیب شیمیایی
- تأکید بر عدم اختلاط و عواقب فنی
- فواصل تعویض خاص
سیالات سیستم ترمز و خنککاری اگرچه بهطور مستقیم با قطعات مکانیکی در تماس نیستند، اما نقش حیاتی در حفظ ایمنی فعال خودرو و پایداری حرارتی موتور دارند.
۴.۱. روغن ترمز: تأمین ایمنی و تحلیل استانداردهای DOT
انتخاب استاندارد و ماهیت شیمیایی
روغن ترمز مورد نیاز برای تویوتا C-HR باید مطابق با استاندارد DOT 3 یا DOT 4 باشد. روغن ترمزهای استاندارد DOT 3 و DOT 4 بر پایه گلیکول-اتر هستند و یک ویژگی مهم و حیاتی آنها، خاصیت "جاذب رطوبت" یا هایگروسکوپیک (Hygroscopic) بودن است. این سیالات بهطور طبیعی، رطوبت را از طریق ریز منافذ شلنگها و واشرهای سیستم جذب میکنند.
تحلیل نقطه جوش و ایمنی
جذب رطوبت باعث کاهش نقطه جوش سیال میشود. مهمترین شاخص برای ایمنی، نقطه جوش تر (Wet Boiling Point) است که پس از جذب رطوبت اندازهگیری میشود. اگر رطوبت در سیستم ترمز از حد مجاز فراتر رود، گرمای ناشی از ترمزگیری شدید میتواند باعث جوشیدن سیال شود. جوشیدن روغن ترمز منجر به تشکیل حبابهای بخار (Vapor Lock) میشود که چون بخار فشرده میشود اما سیال نه، پدال ترمز به انتها فشرده شده و سیستم کاملاً از کار میافتد.
فاصله تعویض مبتنی بر زمان
به دلیل خاصیت جاذب رطوبت بودن سیال، فاصله تعویض روغن ترمز C-HR صرفاً بر اساس مسافت پیموده شده نیست، بلکه بر اساس زمان است: هر ۲ سال یکبار، تعویض روغن ترمز الزامی است. این زمانبندی یک محدودیت ایمنی است که باید رعایت شود، حتی اگر خودرو مسافت کمی طی کرده باشد.
ضدیخ (کولانت)
نوع الزامی و ترکیب شیمیایی
سیال خنککاری موتور (ضدیخ/ضدجوش) تویوتا C-HR باید از نوع Super Long Life Coolant (S-LLC) باشد. این سیال دارای رنگ صورتی/قرمز بوده و فرمولاسیون شیمیایی آن مبتنی بر تکنولوژی P-OAT (Phosphate-Organic Acid Technology) است. این ترکیب به طور خاص برای محافظت درازمدت از آلیاژهای آلومینیومی موتور تویوتا، پمپ آب و قطعات لاستیکی طراحی شده و خواص ضدخوردگی فوقالعادهای دارد.
تأکید بر عدم اختلاط و عواقب فنی
تداخل شیمیایی بین کولانتهای مختلف میتواند فاجعهبار باشد. S-LLC نباید به هیچ عنوان با کولانتهای سنتی IAT (Ethylene Glycol سبز) یا OAT عمومی (مانند Dex-Cool) مخلوط شود. اختلاط میتواند باعث تهنشینی مواد افزودنی فسفاته شده و منجر به تشکیل رسوباتی شود که مسیرهای خنککاری را مسدود کرده و خرابی زودهنگام واترپمپ و رادیاتور را در پی دارد. در صورت نیاز به افزودن سیال، باید از همان نوع S-LLC استفاده شود.
فواصل تعویض خاص
فواصل تعویض کولانت تویوتا C-HR دارای یک دستورالعمل دومرحلهای است:
- اولین تعویض: در مسافت ۱۶۰,۰۰۰ کیلومتر.
- تعویضهای بعدی: پس از اولین تعویض، فاصله سرویس به ۸۰,۰۰۰ کیلومتر یا ۴ سال کاهش مییابد.
دلیل این تفاوت فاحش در فواصل تعویض، تضمین خلوص سیستم پس از اولین سرویس است. در پر کردن اولیه کارخانه، خلوص شیمیایی سیال و سیستم تضمین شده است. پس از سرویس، به دلیل احتمال آلودگی جزئی سیستم یا اختلاط با آب نامناسب، عمر مفید افزودنیهای ضدخوردگی کاهش مییابد. تویوتا با نصف کردن فاصله تعویض بعدی، اطمینان حاصل میکند که محافظت از آلیاژهای حساس موتور در برابر خوردگی در بالاترین سطح باقی بماند.
- ۵.۱. گریسهای عمومی و کاربردی (General Purpose)
- ۵.۲. گریسهای تحت فشار (EP) و مولیبدن دیسولفید
- ۵.۳. بررسی سیستم فرمان (تصحیح فنی)
در نگهداری دورهای C-HR، علاوه بر سیالات اصلی، توجه به انواع گریسها و روانکارهای کمکی که برای قطعات تحت بار و سایش شدید طراحی شدهاند، ضروری است.
۵.۱. گریسهای عمومی و کاربردی (General Purpose)
برای روانکاری عمومی و نقاطی که تحت بارهای شدید یا دمای بالا نیستند (مانند لولاهای درب، اتصالات کوچک شاسی و قفلها)، گریسهای بر پایه لیتیوم با درجه نفوذ NLGI 2 مورد نیاز است. این درجه نفوذ، تعادل مناسبی بین مقاومت در برابر شستشو با آب و توانایی پخش شدن روی سطح قطعات را فراهم میکند.
۵.۲. گریسهای تحت فشار (EP) و مولیبدن دیسولفید
قطعاتی مانند مفاصل سرعت ثابت (CV Joints) که نیروهای گشتاوری بالا و بارهای ضربهای شدید را تحمل میکنند، نیاز به گریسهای تخصصی دارند. این گریسها باید دارای قابلیت فشارپذیری شدید (Extreme Pressure - EP) باشند.
مهمتر از آن، برای CV Joints، گریس باید حاوی افزودنی مولیبدن دیسولفید () باشد. به عنوان یک روانکار جامد عمل کرده و حتی در صورت شکست لایه گریس مایع تحت بارهای فوقالعاده بالا، یک لایه محافظ جامد روی سطوح فلزی ایجاد میکند که از تماس مستقیم فلز به فلز و سایش فاجعهبار جلوگیری میکند. این نوع گریس برای روانکاری طولانیمدت و محافظت از این مفاصل پرفشار حیاتی است.
۵.۳. بررسی سیستم فرمان (تصحیح فنی)
نکته حائز اهمیت در مورد تویوتا C-HR، که باید به عنوان یک تصحیح فنی در نظر گرفته شود، این است که این خودرو مجهز به سیستم فرمان برقی (EPS) است. سیستمهای EPS برای عملکرد خود از موتورهای الکتریکی و سنسورها استفاده میکنند و کاملاً فاقد پمپ هیدرولیک، شلنگها و مخزن روغن هیدرولیک هستند. بنابراین، بر خلاف خودروهای قدیمی، هیچ روغن هیدرولیک فرمان در تویوتا C-HR وجود خارجی ندارد و نیازی به تعویض یا بررسی این سیال نیست.
حفظ عملکرد مطلوب تویوتا C-HR نیازمند تعهد به استانداردهای تریبولوژی و شیمیایی تعیین شده توسط سازنده است. تفاوت روغن موتور سنتتیک و نیمه سنتتیک در این خودرو، بحث راندمان نیست، بلکه بحث ضرورت فنی برای حفظ عملکرد موتور توربوشارژ و جلوگیری از سایشهای ناشی از LSPI است.
چکلیست نهایی الزامات سیالات تویوتا C-HR
۶.۱. راهنمای عملی برای خرید مطمئن سیالات تخصصی
برای تضمین این که بهترین روغن موتور برای تویوتا CHR و سایر سیالات مناسب را انتخاب کردهاید، لازم است تمرکز خود را نه بر شهرت تجاری، بلکه بر تطابق دقیق برچسب محصول با استانداردهای فنی (API, ACEA, ILSAC, OEM) معطوف سازید. برچسب روی محصول باید به وضوح استاندارد API SP و ویسکوزیته 0W-20 را تأیید کند.
در مورد سیال گیربکس CVT و کولانت، تکیه بر استانداردهای اختصاصی تویوتا (مانند CVT Fluid TC یا FE و S-LLC) اجتنابناپذیر است، زیرا فرمولاسیون آنها برای کار در سیستمهای تویوتا بهینه شده است. همچنین، هنگام خرید روغن ترمز، بررسی تاریخ تولید سیال حیاتی است، زیرا سیال ترمز با گذشت زمان یا در صورت نگهداری نامناسب، میتواند رطوبت محیط را جذب کند.
راهنمای خرید مطمئن:
برای اطمینان از حفظ عملکرد و طول عمر تویوتا C-HR، توصیه میشود سیالات مصرفی، بهویژه روغن موتور و سیال گیربکس، صرفاً از منابع معتبر و نمایندگیهای تأیید شده که اصالت کالا را تضمین میکنند، تهیه شوند. هرگونه اختلاف از استانداردهای فنی دقیق ذکر شده (مانند استفاده از ویسکوزیته بالاتر یا استاندارد API پایینتر) میتواند منجر به پدیده LSPI، سایش زودهنگام موتور توربو، کاهش راندمان سوخت و ابطال گارانتیهای احتمالی شود. به یاد داشته باشید که صرفهجویی کوتاهمدت در خرید سیالات غیراستاندارد، هزینههای بلندمدت و سنگینی را در پی خواهد داشت. همیشه تأییدیههای فنی محصول را بر اساس مستندات مهندسی خودرو بررسی کنید.
