508

• ۲.۱. الزامات ویسکوزیته (SAE) و پایه ساختاری
• ۲.۲. استاندارد کیفی اختصاصی PSA B71 2290 و اهمیت ACEA C2
• ۲.۳. ظرفیت دقیق کارتر و فواصل تعویض منطقی

انتخاب روغن موتور مناسب برای پژو ۵۰۸ (۱.۶L THP) مستلزم درک دقیق از دو متغیر اصلی است: گرانروی (ویسکوزیته) و سطح کیفیت شیمیایی (شامل Low SAPS).

۲.۱. الزامات ویسکوزیته (SAE) و پایه ساختاری

استاندارد گرانروی مورد نیاز برای این پیشرانه بر اساس طبقه‌بندی SAE J300، شامل روغن‌های با ویسکوزیته پایین است. گزینه‌های اصلی توصیه شده عبارتند از: SAE 0W-30 و SAE 5W-30. هر دو گرید باید از نوع    فول سنتتیک (Full Synthetic) باشند تا مقاومت لازم در برابر تنش‌های حرارتی بالای موتورهای توربوشارژ را تضمین کنند.

مقایسه گرانروی:

• SAE 0W-30: این ویسکوزیته مزایای قابل توجهی در محافظت هنگام استارت سرد (Cold Start) ارائه می‌دهد، به ویژه در اقلیم‌های سردتر. عدد صفر (0W) نشان دهنده سیالیت بالا در دمای پایین است، که منجر به پمپاژ سریع‌تر روغن و کاهش سایش در لحظه استارت می‌شود. همچنین، 0W-30 پتانسیل بیشتری برای کاهش مصرف سوخت دارد.   
• SAE 5W-30: این گرید تعادل مناسبی بین عملکرد در دمای پایین (5W) و پایداری در دمای عملیاتی بالا (30) فراهم می‌کند. این گزینه برای اقلیم‌های معتدل و گرم‌تر، انتخابی مؤثر و تأیید شده است.   

در نهایت، پایداری حرارتی روغن‌های سنتتیک در حفظ روانکاری توربین توربوشارژر حیاتی است، زیرا دمای عملکرد این بخش به شدت بالا می‌رود.

۲.۲. استاندارد کیفی اختصاصی PSA B71 2290 و اهمیت ACEA C2

مهم‌ترین الزام کیفی برای روغن موتور پژو ۵۰۸، مطابقت با استاندارد PSA B71 2290 است. این استاندارد، که یک الزام اروپایی است، به طور فنی روغن را در دسته    Low SAPS (سولفاته خاکستر پایین، فسفر و گوگرد کم) قرار می‌دهد.

دلیل فنی Low SAPS: دلیل این الزام دوگانه است:

1. محافظت از سیستم آلایندگی: کاهش محتوای خاکستر (SAPS) برای جلوگیری از آلودگی و گرفتگی فیلتر ذرات بنزینی (GPF) یا مبدل‌های کاتالیزوری سه طرفه (TWC) ضروری است.
2. کنترل رسوب GDI و LSPI: موتورهای تزریق مستقیم مستعد تشکیل رسوب کربنی بر روی سوپاپ‌های ورودی و احتراق ناقص (LSPI) هستند. استاندارد B71 2290 با ترکیب افزودنی‌های خاص (مانند کلسیم بالا و منیزیم) و همزمان کاهش عناصر سولفاته، به طور ویژه برای مهار پدیده LSPI طراحی شده است.   

سطح API و ACEA: روغن‌های منطبق با B71 2290 معمولاً باید الزامات ACEA C2 (با تأکید بر Low SAPS و صرفه‌جویی در سوخت) یا ACEA C3 را داشته باشند. همچنین، برای محافظت پیشرفته در برابر LSPI، سطح کیفی API SN Plus یا بالاتر (مانند API SP) توصیه می‌شود.   

ریسک ترکیب ویسکوزیته با استاندارد قدیمی: برخی رانندگان ممکن است به اشتباه روغن‌های غلیظ‌تر مانند 5W-40 را انتخاب کنند. در حالی که 5W-40 ممکن است در دماهای بالا پایداری فیلم بیشتری داشته باشد، اما اغلب فاقد افزودنی‌های Low SAPS و فرمولاسیون ضد LSPI مورد نیاز B71 2290 است. استفاده از ویسکوزیته نامناسب می‌تواند تعادل هیدرولیکی سیستم VVT را مختل کند و به دلیل ویسکوزیته بالاتر در دمای بالا، باعث افزایش فشار بر توربوشارژر شود. بنابراین، مطابقت با استاندارد B71 2290 بر انتخاب صرف گرانروی، اولویت فنی دارد.   

۲.۳. ظرفیت دقیق کارتر و فواصل تعویض منطقی

ظرفیت روغن موتور: حجم روغن مورد نیاز برای پیشرانه ۱.۶ لیتری THP در پژو ۵۰۸، هنگام تعویض همراه با فیلتر روغن، تقریباً ۴.۳ لیتر است. همواره باید سطح روغن را با استفاده از گیج کنترل کرد تا از پر کردن بیش از حد (Overfilling) یا کمبود روغن جلوگیری شود.  

فواصل زمانی تعویض: در شرایط کاری استاندارد و ایده‌آل اروپایی، PSA ممکن است فواصل تعویض طولانی (تا ۲۰,۰۰۰ کیلومتر) را توصیه کند. با این حال، در محیط‌های با شرایط سخت مانند ترافیک شهری سنگین، دمای محیطی بالا و به‌ویژه کیفیت متغیر سوخت (که منجر به رقیق شدن روغن و افزایش تنش‌های حرارتی می‌شود)، متخصصان شدیداً توصیه می‌کنند که فواصل تعویض کاهش یابد.

توصیه فنی در شرایط سخت: فاصله تعویض ایمن و فنی برای حفظ سلامت موتورهای توربوشارژ THP، بین ۷,۰۰۰ تا ۱۰,۰۰۰ کیلومتر یا حداکثر ۶ ماه (هرکدام زودتر فرا برسد) تعیین می‌شود.   

• ۳.۱. استاندارد فنی روغن گیربکس Aisin TF-80SC
• ۳.۲. حجم کاری و روش‌های تعویض
• ۳.۳. فواصل سرویس و ارتباط با سلامت بلوک هیدرولیک

گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک پژو ۵۰۸ از نوع Aisin AW TF-80SC است که به آن EAT6 می‌گویند. این سیستم انتقال قدرت، برای کارکرد نرم و انتقال گشتاور ۲۴۰ نیوتن‌متری موتور توربو، کاملاً به نوع و وضعیت سیال ATF وابسته است.

۳.۱. استاندارد فنی روغن گیربکس Aisin TF-80SC

الزام اصلی سیال: گیربکس EAT6 یک سیال تخصصی با استاندارد AW-1 (Aisin Warner 1) را نیاز دارد.   

کد فنی معادل: این استاندارد همچنین با نام JWS 3324 شناخته می‌شود.   

ماهیت شیمیایی ATF AW-1: این سیال باید یک روغن تمام سنتتیک با ویسکوزیته بسیار پایین (Low Viscosity - LV) باشد. ویژگی‌های ویسکوزیته و اصطکاکی آن به طور دقیق برای دیسک‌های کلاچ مرطوب (Wet Clutches) و مبدل گشتاور (Torque Converter) این گیربکس کالیبره شده‌اند. استفاده از هر سیال ATF عمومی که استاندارد AW-1 را ندارد، می‌تواند منجر به سایش بیش از حد کلاچ‌ها، بالا رفتن دمای عملکرد و در نهایت خرابی‌های هیدرولیکی شود.

۳.۲. حجم کاری و روش‌های تعویض

حجم کل (Total Capacity): ظرفیت کلی سیال در گیربکس EAT6، شامل مبدل گشتاور و مجاری هیدرولیک، حدود ۷ لیتر است.   

حجم تعویض جزئی (Drain & Fill): به دلیل ساختار طراحی گیربکس‌های اتوماتیک، هنگام تخلیه از پیچ کارتل، تنها بخشی از سیال (حدود ۳.۵ تا ۴ لیتر) خارج می‌شود. برای سرویس استاندارد، توصیه می‌شود حداقل ۸ لیتر سیال تهیه شود تا فرآیند تخلیه و پر کردن با دقت انجام پذیرد.  

۳.۳. فواصل سرویس و ارتباط با سلامت بلوک هیدرولیک

برخلاف افسانه "مادام‌العمر بودن سیال گیربکس" که توسط برخی خودروسازان برای کاهش هزینه‌های اولیه گارانتی مطرح می‌شود، سازنده اصلی گیربکس (آیسین) و متخصصان تریبولوژی تعویض منظم را ضروری می‌دانند.   

توصیه‌های فواصل تعویض:

• توصیه آیسین (سازنده): در شرایط رانندگی معمولی، فواصل تعویض بین ۶۰,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ کیلومتر توصیه می‌شود. در شرایط سخت، آیسین پیشنهاد می‌کند این فاصله به هر ۲ سال یا ۲۰,۰۰۰ کیلومتر کاهش یابد.   
• فاصله پیشنهادی در ایران (شرایط سخت):
  • تخلیه دستی (جزئی): هر ۳۰,۰۰۰ تا ۴۰,۰۰۰ کیلومتر.
  • تعویض کامل (با فلاشینگ ملایم): هر ۶۰,۰۰۰ تا ۹۰,۰۰۰ کیلومتر.   

ارتباط مستقیم وضعیت ATF با سلامت بلوک هیدرولیک: گیربکس‌های آیسین EAT6 (TF-80SC) به داشتن بلوک هیدرولیک (Valve Body) حساس مشهور هستند. هنگامی که سیال ATF به دلیل حرارت، آلودگی یا اکسیداسیون تجزیه می‌شود، لجن و رسوبات ناشی از فرسایش کلاچ در مجاری باریک بلوک هیدرولیک تجمع می‌یابند. این تجمع باعث اختلال در عملکرد شیرهای برقی (Solenoids) می‌شود، که اغلب خود را با علائمی مانند تأخیر در درگیری دنده (به خصوص در حالت سرد)، یا ضربه و شوک محسوس هنگام معکوس کشیدن (به ویژه دنده ۳ به ۲) نشان می‌دهد. بنابراین، تعویض منظم و کنترل‌شده ATF با استاندارد AW-1، نه تنها عمر کلاچ‌ها را تضمین می‌کند، بلکه برای حفظ دقت عملکرد واحدهای الکتروهیدرولیک حیاتی است. تعویض دستی و جزئی از پیچ تخلیه، به دلیل خروج حجم کمتری از روغن (حدود ۵۰ درصد)، روش مطمئن‌تر و کم‌خطر‌تری نسبت به دستگاه‌های ساکشن با فشار بالا تلقی می‌شود.   

• ۴.۱. انتخاب استاندارد تخصصی کولانت (OAT/G33)
• ۴.۲. حجم و فواصل بازبینی و تعویض

مدار خنک‌کاری موتور THP نقشی حیاتی در مدیریت دمای داخلی موتور و توربوشارژر دارد. این موتور که از آلیاژهای آلومینیومی ساخته شده است، نیازمند مایع خنک‌کننده با فرمولاسیون خاص برای جلوگیری از خوردگی گالوانیک است.

۴.۱. انتخاب استاندارد تخصصی کولانت (OAT/G33)

تکنولوژی الزامی: موتور THP (EP6) به دلیل حساسیت متالورژی داخلی، به کولانت‌هایی با فناوری اسید آلی (OAT - Organic Acid Technology) نیاز دارد. این نوع ضدیخ‌ها محافظت درازمدت و پایداری شیمیایی بیشتری نسبت به ضدیخ‌های سنتی (IAT) ارائه می‌دهند.   

قانون منع اختلاط: توجه به این نکته ضروری است که مخلوط کردن کولانت OAT (رنگ‌های معمولاً صورتی، بنفش، یا در مدل PSA سبز/آبی) با ضدیخ‌های قدیمی مبتنی بر سیلیکات (IAT) اکیداً ممنوع است. این اختلاط شیمیایی می‌تواند خواص ضد خوردگی را تضعیف کرده و منجر به تشکیل رسوب یا لخته در مدار خنک‌کاری شود.   

۴.۲. حجم و فواصل بازبینی و تعویض

حجم مدار: حجم سیستم خنک‌کننده پژو ۵۰۸ (موتور THP) در حدود ۶ لیتر است.   

ترکیب سیال: کولانت باید به نسبت ۵۰ درصد ضدیخ غلیظ (Concentrate) و ۵۰ درصد آب مقطر یا آب بدون املاح تهیه شود، یا از محصولات آماده مصرف (Coolant 50/50) استفاده شود.   

فاصله تعویض طولانی: به دلیل ماهیت Long Life کولانت‌های OAT (G33)، فواصل سرویس بسیار طولانی است. دستورالعمل فنی تعویض کامل سیال خنک‌کننده را هر ۴ سال یا ۱۲۰,۰۰۰ کیلومتر توصیه می‌کند. با این حال، بازبینی سطح pH سیال (برای اطمینان از باقی ماندن خاصیت ضد خوردگی) به صورت دوره‌ای (مثلاً سالانه) توصیه می‌شود.   

تأثیر کولانت بر سیستم توربو و دمای کارکرد: موتورهای توربوشارژ THP دمای عملکردی به شدت بالا دارند و بخش‌هایی از توربو و سرسیلندر، به شدت به دفع حرارت وابسته هستند. کولانت نامناسب یا کاهش سطح سیال می‌تواند منجر به بالارفتن دمای کاری (Overheating) و تشدید استهلاک زودرس توربوشارژر و روغن موتور شود. حفظ پایداری حرارتی توسط کولانت استاندارد G33، یک فاکتور اساسی در جلوگیری از خرابی‌های پرهزینه در سیستم حرارتی پیچیده این موتورها است.

• ۵.۱. سیستم فرمان برقی (EPS)
• ۵.۲. الزامات روغن ترمز برای عملکرد ABS و ESP

سیستم‌های ترمز و فرمان پژو ۵۰۸ از فناوری‌های پیشرفته‌ای بهره می‌برند که نیازمند سیالات با عملکرد بالا هستند.

۵.۱. سیستم فرمان برقی (EPS)

بسیاری از خودروهای مدرن، از جمله پژو ۵۰۸، از سیستم فرمان کمکی الکتریکی (EPS) استفاده می‌کنند.   

وضعیت فنی سیال هیدرولیک: سیستم فرمان برقی به جای استفاده از پمپ و سیال هیدرولیک (Power Steering Fluid - PSF) متصل به تسمه موتور، نیروی کمکی را از طریق یک موتور الکتریکی و واحد کنترل (ECU) فراهم می‌کند. در نتیجه، سیستم فرمان پژو ۵۰۸  کاملاً فاقد سیال هیدرولیک است و نیازی به روغن هیدرولیک فرمان ندارد. نگهداری این سیستم محدود به بررسی سلامت اجزای الکتریکی و مکانیکی است.  

۵.۲. الزامات روغن ترمز برای عملکرد ABS و ESP

سیستم ترمز پژو ۵۰۸ با تجهیزاتی مانند ABS (سیستم ترمز ضد قفل) و ESP (سیستم کنترل پایداری الکترونیکی) ایمنی بالایی را ارائه می‌دهد. عملکرد دقیق این سیستم‌ها به سیال ترمز (Brake Fluid) وابسته است.   

استاندارد کیفیت و گرید: سیال ترمز مورد نیاز برای پژو ۵۰۸ باید دارای استاندارد DOT 4+ (که نقطه جوش بالاتری نسبت به DOT 4 استاندارد دارد) یا در صورت تمایل به عملکرد بهتر، استاندارد DOT 5.1 باشد.   

اهمیت Low Viscosity (LV): استانداردهای DOT 4+ و DOT 5.1 اغلب سیالاتی با ویسکوزیته پایین (Low Viscosity - LV) هستند. این ویژگی برای خودروهای مجهز به سیستم‌های ایمنی پیشرفته (مانند ABS/ESP) حیاتی است، زیرا در دمای پایین، ویسکوزیته پایین تضمین می‌کند که پمپ‌های برگشت (Recirculation Pumps) در بلوک ABS بتوانند سیال را به سرعت و دقت لازم برای تعدیل فشار چرخ‌ها پمپ کنند.

ظرفیت و فواصل تعویض الزامی:

• حجم: ظرفیت سیستم ترمز پژو ۵۰۸ تقریباً بین ۰.۷۷ تا ۱ لیتر است.   
• فواصل تعویض الزامی: روغن ترمز (با پایه گلیکول) یک سیال جاذب رطوبت (Hygroscopic) است. این به آن معناست که به مرور زمان، رطوبت هوا را جذب کرده و نقطه جوش خود را به شدت از دست می‌دهد.
• خطر ایمنی: کاهش نقطه جوش منجر به پدیده‌ای به نام قفل شدن بخار (Vapor Lock) می‌شود. در ترمزگیری شدید یا مکرر (مانند رانندگی در سرازیری‌های طولانی)، دمای سیال بالا رفته و اگر رطوبت بالا باشد، آب موجود در سیال به بخار تبدیل می‌شود. از آنجا که گاز (بخار) قابل تراکم است، فشار هیدرولیک سیستم ناگهان از بین رفته و ترمزها از کار می‌افتند.
• برای جلوگیری از این خطر جدی ایمنی، تعویض کامل سیال ترمز باید به طور منظم هر ۲ سال یکبار انجام شود، صرف نظر از مسافت طی شده.   

• ۶.۱. طبقه‌بندی NLGI و گریس‌های چندمنظوره
• ۶.۲. الزامات گریس مفاصل سرعت ثابت (CV Joint)

گریس‌ها، روانکارهای نیمه‌جامدی هستند که برای روانکاری طولانی‌مدت قطعاتی که نیاز به حفظ روانکاری در برابر آب، آلودگی و شوک دارند (مانند بلبرینگ‌ها، مفاصل و اتصالات شاسی) استفاده می‌شوند.

۶.۱. طبقه‌بندی NLGI و گریس‌های چندمنظوره

درجه قوام (NLGI Grade): گریس‌ها بر اساس معیاری به نام NLGI (مؤسسه ملی گریس‌های روانکاری) از ۰۰۰ (بسیار روان) تا ۶ (بسیار سفت) طبقه‌بندی می‌شوند.   

گریس استاندارد شاسی و بلبرینگ چرخ: برای اکثر بلبرینگ‌های چرخ و اتصالات شاسی در خودروهای سواری، گریس‌های با درجه قوام NLGI 2، که به عنوان گریس "عادی" و چندمنظوره شناخته می‌شوند، استاندارد هستند. پایه این گریس‌ها معمولاً از نوع  لیتیوم کمپلکس (Lithium Complex) است، زیرا مقاومت خوبی در برابر آب، پایداری حرارتی و قابلیت تحمل بارهای سنگین را ارائه می‌دهد.   

استانداردهای عملکردی تخصصی: گریس‌های مورد استفاده در بلبرینگ چرخ و شاسی باید دارای بالاترین سطوح عملکردی ASTM D4950 باشند:

• NLGI GC: بالاترین سطح عملکرد برای بلبرینگ چرخ (تحمل دمای بالا و بارهای چرخشی).   
• NLGI LB: بالاترین سطح عملکرد برای روانکاری قطعات شاسی و اتصالات توپی.   

۶.۲. الزامات گریس مفاصل سرعت ثابت (CV Joint)

یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی که نیازمند گریس‌کاری تخصصی است، مفاصل سرعت ثابت (CV Joint) یا پلوس‌ها هستند که وظیفه انتقال نیرو به چرخ‌ها را در زوایای مختلف بر عهده دارند. این مفاصل تحت فشارهای لغزشی و ضربه‌ای شدید کار می‌کنند.

نیاز به افزودنی‌های EP و MoS2: گریس مورد نیاز برای CV Joint باید حتماً با افزودنی‌های فشارپذیر (EP - Extreme Pressure) فرموله شده باشد. مهم‌تر از آن، این گریس باید حاوی مولیبدن دی‌سولفید (MoS2) باشد. مولیبدن دی‌سولفید یک روانکار جامد است که یک لایه محافظ بر روی سطوح فلزی تحت بار ایجاد می‌کند و از سایش لغزشی و گسیختگی فیلم گریس در شرایط فشار بالا جلوگیری می‌نماید. این نوع گریس‌ها معمولاً رنگ سیاه دارند.   

درجه NLGI CV Joint: برای مفاصل سرعت ثابت، اغلب گریس‌هایی با درجه قوام NLGI 1.5 یا NLGI 2 (غنی‌شده با MoS2) توصیه می‌شوند.   

دوام بلبرینگ و اهمیت افزودنی MoS2: در خودروی دیفرانسیل جلو (F.W.D) مانند پژو ۵۰۸، گشتاور بالا مستقیماً به پلوس‌ها منتقل می‌شود. نادیده گرفتن الزام استفاده از گریس غنی‌شده با MoS2 در CV Joints می‌تواند منجر به افزایش اصطکاک و تولید حرارت غیرعادی شود. این حرارت نه تنها بلبرینگ‌ها را تخریب می‌کند، بلکه عمر غلاف‌های لاستیکی (CV Boots) را نیز کاهش داده و پاره شدن زودرس آن‌ها، آلودگی و خرابی کامل پلوس را در پی دارد. بنابراین، گریس EP و MoS2 دار یک ضرورت مهندسی برای این قطعات است.

• ۷.۱. ضرورت نگهداری پیشگیرانه در موتورهای توربوشارژ
• ۷.۲. جلوگیری از خطاهای رایج (عدم اختلاط)
• ۷.۳. جدول جمع‌بندی نهایی الزامات سیالات پژو ۵۰۸
• بخش ۸: راهنمای خرید مطمئن پژو ۵۰۸

حفظ سلامت پژو ۵۰۸، که یک خودروی اروپایی با مهندسی پیشرفته است، نیازمند پایبندی مطلق به استانداردهای تخصصی سازنده و فواصل تعویض منطقی است. سهل‌انگاری در انتخاب سیالات، به ویژه در موتور توربوشارژ GDI و گیربکس اتوماتیک حساس آن، می‌تواند منجر به استهلاک ناخواسته و بسیار پرهزینه شود.

۷.۱. ضرورت نگهداری پیشگیرانه در موتورهای توربوشارژ

موتور THP به دلیل فن‌آوری بالا، تحمل کمتری نسبت به سوخت با کیفیت پایین یا روغن موتور نامناسب دارد. تأکید مجدد می‌شود که تنها انتخاب روغن موتور با استاندارد PSA B71 2290 می‌تواند ریسک پدیده مخرب LSPI را به حداقل برساند و سلامت بلندمدت موتور و توربوشارژر را تضمین کند. رانندگان باید مصرف احتمالی اندک روغن در موتورهای توربو را کنترل کرده و سطح روغن را به طور منظم بازبینی نمایند.

۷.۲. جلوگیری از خطاهای رایج (عدم اختلاط)

اصول نگهداری سیالات حکم می‌کند که از هرگونه اختلاط مواد نامتجانس پرهیز شود:

• روغن موتور: از ترکیب ویسکوزیته‌های مختلف یا روغن‌های با استاندارد کیفی متفاوت (به ویژه Low SAPS با High SAPS) اجتناب شود.
• روغن گیربکس: سیال AW-1 (JWS 3324) یک فرمولاسیون بسیار تخصصی است و نباید با سیالات ATF عمومی مانند Dexron مخلوط یا جایگزین شود.  
• مایع خنک‌کننده: کولانت‌های OAT (G33) نباید با ضدیخ‌های سنتی (IAT) مخلوط شوند تا خواص ضد خوردگی مدار آلومینیومی حفظ شود.   
• روغن ترمز: از مخلوط کردن استانداردهای مختلف ترمز (مثلاً DOT 4 با DOT 5.1 یا DOT 3) خودداری شود.   

۷.۳. جدول جمع‌بندی نهایی الزامات سیالات پژو ۵۰۸

این جدول خلاصه کاملی از مشخصات و فواصل سرویس سیالات ضروری پژو ۵۰۸ (مدل‌های مجهز به موتور ۱.۶L THP و گیربکس EAT6) را ارائه می‌دهد:

جدول ۱: مشخصات فنی و سرویس دوره‌ای مایعات مهم قوای محرکه پژو ۵۰۸

بخش ۸: راهنمای خرید مطمئن پژو ۵۰۸

هنگام خرید پژو ۵۰۸ دست دوم، بررسی سوابق فنی، به ویژه سرویس‌های مربوط به قوای محرکه، از اهمیت بالایی برخوردار است. اطمینان حاصل کنید که روغن موتور همواره مطابق با استاندارد تخصصی PSA B71 2290 (فول سنتتیک و Low SAPS) تعویض شده باشد، زیرا این امر نشان‌دهنده حفاظت در برابر LSPI در موتور THP است. سلامت گیربکس اتوماتیک EAT6 با بررسی اسناد تعویض سیال AW-1/JWS 3324 (ترجیحاً در فواصل زیر ۶۰,۰۰۰ کیلومتر) و ارزیابی عدم وجود هرگونه ضربه، تأخیر یا صدای غیرعادی هنگام تعویض دنده، قابل ارزیابی است. همچنین، سوابق تعویض دوره‌ای مایع ترمز (هر ۲ سال) و عدم وجود هرگونه نشتی یا تغییر رنگ در مایع خنک‌کننده G33، نشانه‌های کلیدی سلامت سیستم‌های ایمنی و حرارتی خودرو هستند. این رویکرد پیشگیرانه، ریسک خرید خودرویی با استهلاک پنهان در قطعات حساس را به حداقل می‌رساند.